อิ่มท้องกับดาลบัต (Dal Bhat) อาหารประจำชาติเนปาล

ดาลบัต (Dal Bhat) เป็นอาหารหลักของเนปาล เป็นอาหารประจำชาติที่ใครเคยไปเนปาลก็สมควรต้องลิ้มรสสักครั้ง ดาล (Dal) แปลว่าถั่ว ส่วนบัต (Bhat) แปลว่าข้าว

รสชาติของดาลบัตเมื่อได้ทานครั้งแรก ก็ไม่ทำให้รู้่สึกแปลกใหม่แค่รู้สึกว่าคล้ายข้าวราดแกงกระหรี่ที่เคยทาน แต่ที่ดูแปลกตาไปสักนิดน่าจะเป็นถาดดาลบัตที่นำมาเสริฟในถาดทองเหลืองที่วางข้าวสวย ถ้วยแกงดาล ผัดผัก ผักสด ผักดอง น้ำจิ้ม อย่างละนิดละหน่อย เห็นครั้งแรกแล้วพาลไปนึกถึงถาดไหว้เจ้าที่ที่บ้านมักจะจัดถวายตอนทำบุญมากกว่า แต่นี่คือมาเสิรฟให้พวกเราทาน

โดยทั่วไปในชุดดาลบัต จะประกอบไปด้วย ข้าว (Bhat) , แกงถั่ว (Dal), มันฝรั่งและกะหล่ำผัดเครื่องเทศ (Tarkari) , ผัดผักอื่นๆ พวกผักใบเขียว (Sabji), ซอสเผ็ด (Chutney) และผักดอง บางแห่งอาจจะมีเสริมแป้งกรอบ โยเกิร์ต อาหารชุดดาลบัตถือได้ว่าเป็นอาหารมังสวิรัต เหมาะสำหรับคนที่ไม่ทานเนื้อแต่ได้สารอาหารครบถ้วน ถ้าทานเนื้อก็จะสั่งเพิ่มเช่นแกงกระหรี่ไก่ ปลา หมู หรือเนื้อ เพิ่มเติมต่างหาก

ดาลบัตสามารถหาทานได้ง่ายและเป็นที่นิยมตั้งแต่ในเมืองใหญ่ไปจนถึงเส้นทางบนเขาสูง ทุกร้านอาหารจะมี ดาลบัตเป็นเมนูที่ต้องมีประจำร้าน แต่เครื่องเคียงจะเปลี่ยนไปตามพืชผักในท้องถิ่นนั้นๆ เช่นบนเทือกเขาสูงพันธ์ข้าวจะเปลี่ยนเป็นข้าวบาร์เลย์ ข้าวสาลี หรือทานกับแป้งนาน ส่วนผักเครื่องเคียงใบเขียวจะแทบไม่มีให้เห็นเมื่อยิ่งเดินทางสู่เส้นทางที่สูงขึ้นมากๆ ฉันเคยสั่งดาลบัตจากทีเฮ้าส์ระหว่างทางเดินเขาเหลือเพียงแค่ ข้าว แกงถั่วน้ำจางๆ และมันฝรั่งผัดผงกระหรี่ แต่ข้อดีของการสั่งดาลบัตที่เนปาลคือเสริฟไม่อั้นในทุกแห่งทั่วประเทศตั้งแต่ภัตตาคาร ร้านริมทาง และทีเฮ้าส์บนเทือกเขาสูง ซึ่งน่าจะเป็นเหตุผลที่ทำไมเมนูนี้จึงสำคัญต่อชาวเนปาลทุกคน โดยเฉพาะเหล่าลูกหาบ ไกด์ และนักเดินเขา ซึ่งต้องใช้พลังงานมากในการเดินทางและแบกหามสิ่งของในแต่ละวัน

ถ้าอาหารการกิน สามารถบอกความพิถีพิถันในการใช้ชีวิต ฉันก็คิดว่าคนเนปาลมีส่วนนี้อยู่น้อยมาก เพราะในแต่ละวันสามารถทานดาลบัตกันได้ถึงวันละ 2 มื้อ พวกเขาบอกว่าแต่ละวันทานแค่ดาลบัตก็เพียงพอ อิ่มอยู่ท้องไปทั้งวัน เพราะดาลบัตเป็นอาหารให้พลังงาน ในจานที่เสิร์ฟก็มีสารอาหารครบทุกชนิดที่คนเราต้องการ ซึ่งเอาจริงๆในชีวิตที่ต้องทำงานหนัก เราคงไม่ต้องการอะไรนอกจากอาหารที่อิ่มท้อง นอนให้เต็มอิ่มในแต่ละวันเป็นรางวัลของวันที่แสนเหนื่อย แทนการเลือกกินอาหารที่หลากหลาย